AŞAĞIDAKİ BOŞLUKLARI DOLDURUN _ AKDENİZLİ ÇÖREK

Oyun oynamak kanıma nasıl işlediyse artık, oynamayınca elim ayağımda bir karıncalanma, dilimde bir pas, sesimde bir çatallaşma ve gözümde bir perde hasıl oluyor. Alışmış kudurmuştan betermiş. 2 yaşındaki çocukla çocuk olursan olacağı bu. Bu aralar oğlum ben olmadan oyuna oturamaz oldu. Elimden tutup beni odasına götürüyor, önce sırayla birbirimize iğne yapıyor ve DOTTORculuk oynuyoruz. Sonra itfayeci olup plastik bardakta mahsur kalan KOVBOKları kurtarıyoruz. Kapanışı TAMİNci olarak radyatör peteğinde inleyen çekiç sesleri eşliğinde yapıyoruz. Şimdi o uyuyor ve ben oyunsuz kalmanın verdiği bir kriz ile bir bağımlı misali oraya buraya savuruyorum kendimi... Bu doğrultuda cebren ve hile ile de olsa kendimi zorla bir oyuna davet ettirmenin sevinci içindeyim. 

Sevgili Ebru'nun oyununu oynayıp deşarj olacağım biraz...

Şu an ... olsa çok sevinirim

Ne zamandır can çekişen orkidemin açıp açıp kuruyup dökülen tomurcukları birden çiçeğe dursa çok sevinirim. Vallahi yapmadığım kalmadı. allahtan ümit kesilmez diyerek evine yollanan hastalar misali ben de kendi haline bıraktım son günlerde. Selamı sabahı da kestim. Kısmet...

 Şimdi ...'da olmak vardı.

Şöyle el değmemiş bir sahil kasabasında, geniiişşş kasaba evimin oturma odasında elime bir kitap alıp, kitap göbeğime düşene kadar yarı uykulu gözlerle okuyup, sonra da uykuya yenilip rüyalar aleminde olmak vardı...


Nerede o eski günler

Evet ben de soruyorum nerede sahi? Gece ne kadar geç yatarsam yatayım, kuşlar kadar hafif uyandığım, elimin kolumun ağrımadığı, tek derdimin kabaran saçlarımı yatıştırmak olduğu o eski günler nerede?


Neleri özlüyorum

Akşama ne pişirsem derdimin olmadığı, kirli sepetine attığım tüm kıyafetlerimin yıkanıp, ütülenip, mis gibi kokarak dolabıma sıralandığı, elimde bir kitap sabahtan akşama kadar sahilde güneşin alnında yattığım o "özgür" yıllarımı çok ama çok özlüyorum...


Çok severim

Ben kocamı çok hem de pek çok severim... Ama herifçioğlu okumaz ki bu yazdığımı. Gider arkadaşlarının gönderdiği ot,  .ok videoları seyreder, saatlerce güler, ama benim yazdıklarımı okumaz ya da çoook sonra okur. Oysa beni tavlamaya çalıştığı o ilk yıllarda her yazımı dört gözle beklerdi...

Nefret ederim

Ben hiç bir şeyden nefret etmem. Ya az severim, ya da çok.... Nefret kötü bir duygudur. Nefret eden insandan korkarım... Haa belki nefret edenden nefret edebilirim :))

Bugünlerde çok fazla dinledim

40 günlükten beri kendi yatağında, koyar koymaz uyuyan oğlum, bu aralar babasıyla benim yanımda yatma konusunda ısrarcı. Hatta oyunlarında bile bebekleri anne ve babasının yanında yatırıyor. Her gece bizden önce yatağımıza kurulan veletten "Anne ben burda nennen" sözünü bu aralar çok dinledim...


Şimdiki ruh halim

Ne yapacağını bilmeden, onu mu yapsam, bunu mu diyerek hiç bir iş yapamayan biri gibi tutarsız...


BİR DE TARİF VEREYİM BARİ.....

AKDENİZLİ ÇÖREK

HAMUR

3su bardağı tam buğday unu

1 paket YUVAMAYA

1 tatlı kaşığı tuz

1/2 yemek kaşığı toz şeker

1 yemek kaşığı zeytinyağı

1 su bardağı su

İÇİ

100 gram beyz peynir

2 diş ezilmiş sarımsak

1 yemek kaşığı ince kıyılmış biberiye yaprağı

tuz, karabiber, pul biber

ÜSTÜ

1 yumurta

haşhaş tohumu, çörekotu,susam

Hamur malzemesini karıştırarak 8-10 dk yoğurun. Üzeri örtülü olarak 30 dk dinlenmeye bırakın. Hamurdan 12 beze ayırın ve yine aynı koşullarda 30 dk dinlendirin. Bir yandan iç harcı hazırlayın. Dinlenen bezelere çörek şekli verin, içini koyun ve kapatın. Yağlı kağıt serilmiş fırın tepsisine dizerek 1,5 saat üzeri örtülü olarak ılık bir ortamda dinlendirin. Süre sonunda çöreklerin üzerine yumurta sürerek tohumları serpin. Önceden 180 dereceye ısıtılmış fırında 15 dakika pişirin.