28 Şubat 2011

BAŞLIKSIZ...

Merhaba dostlarım...

Uzun bir ayrılık sonrası görüşmek güzel ve ilk yazdığım günce gibi heyecan verici...

Şimdi merak edenler için madde madde özetleyeyim yaptıklarımı bu uzun ayrılık esnasında...

- Beyaz atlı prensimi buldum.
- Evlendim, yuva kurdum.
- Şirin mi şirin bir oğlan doğurdum...

Latife bir yana hamile olduğumu öğrenir öğrenmez daha sakin, huzurlu bir yolculuk için çalışma hayatıma erken ara verdim. Bebeğim o zamanlar 2 aylıktı henüz. Uzuuun bir Çandarlı tatiline çıktım önce. Anne olmadan, ana kucağının, baba sevgisinin tadını çıkardım bol bol. Sağlıklı beslendim, güneşlendim, yüzdüm. Eşimle doyasıya gezdim. Çalıştığım için hep ertelediğim hobilerimle ilgilendim. Efendime söyleyeyim iğne oyası öğrendim, resimler yaptım, kitaplar okudum. Eşime en sevdiği yemekleri yaptım. Çarşı-pazar gezdim. O kadar hareketli geçti ki günlerim hiç "yatıp dinlen bol bol" diyen büyüklerimin tavsiyelerine uyamadım bile... 
Güzel ve problemsiz geçti anneliğe yolculuğum. En sonunda da şirin mi şirin, tosun mu tosun oğlumu aldım kucağıma. İlk bir ay o bana, ben ona alışmak için çabaladık durduk. Önümüzdeki pazar 3. ayımız bitiyor. Bazı şeyleri hallettik, bazılarını zamanla çözeceğiz. Bu konudaki deneyim, duygu ve düşüncelerimi payleşmek isterim. Özellikle tavsiyelerim olacak hafızam daha taze iken. (Bir arkadaşıma anlatırken yaşadıklarımı o dedi bana "E yazsana bloguna bunları" diye. Neden olmasın ama değil mi? )

Aklıma geldikçe yazacağım, siz de sorun olur mu? İçtenlikle yanıtlarım bildiklerimi...

Bazı gün oldu annelikten istifa edesim geldi, sonra oğlumun bana hayran hayran bakan gözlerini görünce içim eridi. Kah koltukta kucak kucağa uyuduk, kah sabahlara kadar koridoru turladık. 

"İlk gülücük", "İlk agu" şimdilerde her gün yeni bir heyecanla güne uyanmak güzel... Neyi bekliyorum en çok biliyor musunuz? Yaz gelsin ve oğlum denizle, güneşle, İzmir'le buluşsun... Kısacık kollu elbiselerini giysin, başına iğne oyası yaptığım yazmaları taksın "minik efe" olsun... 

Bugünlük bana ayrılan sürenin sonuna geldik, görüşmek üzere...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder