30 Aralık 2011

BEN BİR HAYALETİM...


Büyüdükçe insanın kurduğu hayaller de şekil değiştiriyor. Daha gençken, hayata atılmamışken, annemin dizi dibinde, babamın güçlü, güvenli yuvasında, kardeşlerle kah gülüp, kah eğlenirken ne de çok hayallerim vardı. 

Başarılı bir üniversite hayatı, güzel bir iş-kariyer. Aşk dolu bir evlilik, pembe tosuncuk bebekler, İzmir'de bir kasabada güneşli, kocaman bahçemde bembeyaz , tertemiz mis kokan çamaşırlarımı rüzgara karşı asmak .... Detayları çooook ama kabaca böyleydi özeti... Gerçi her yeni gün bambaşka bir hülyanın peşinden gittiğimi de buradan ilan edeyim cesurca. Hatta adım bu kapılıp gitmelerim yüzünden "her şey SENİN başının altından çıkıyor" oluvermişti ailede :)) Ne yapayım ben bir hayaletim. Hayal ederim :)) Sırayla oldu hepsi, kimi tam istediğim gibi olmasa da "olsun buna da şükür yarabbim" dedirtti; kimini de ben bile bu kadar güzel hayal etmemiştim diye tadından yenmedi... Ama hepsi su aksa, yolunu bulsa bile insan yaşadıkça bitmiyor ki hayalleri. 

Ancak belli bir olgunluğa ulaşınca insan, hayatındaki temel taşlar da yerine oturunca bir de maddi manevi gençliğe göre daha da güçlenince bu sefer sanırım "kararlar" hayallerin önüne geçiyor. Hesaplar, kitaplar yapılıyor, daha reel istatistik kurallarla hayaller kuruluyor. Ve insan büyüdükçe hayalleri de daha çok maddiyata dayalı oluyor. Alacağım, satacağımlar başlıyor. Oğlan büyüsün de daha büyük bir eve çıkalım, arabayı satıp daha ekonomiğini mi alsak....

Hayııırrrrrrrrr. İstemiyorum...Ben böyle hayallerin adamı değilim ki. Para, pul, altın, salkım... Ben zaten kafadan hızlı dört işlem bile yapamam. Zayıftır aritmatiğim... Ben anca ileride bahçesinde domat biber ekip biçeceğim köy evini tasarlayabilirim kafamdan. Ya da kocamla el ele yürüyeceğimiz sahili, arkamızdan torun, torba ne varsa koşarak gelecek bir de.... Belki karı koca küçük bir işte kurarız haa ne dersin? Ekeriz, biçeriz, satıp karnımızı doyururuz. Sağlıklı birer yaşlı olup baş başa sırtımızda birer çanta gidebildiğimiz kadar uzaklara yürüyeceğimizi düşlüyorum bir de.  

İşte ben 2012'den tam da bunu bekliyorum, daha çok ve daha pembe hayaller kurmak. Zamanı gelince gerçek olacağından zerre şüphe duymadan... 

Hepimiz için istiyorum, hayalsiz kimse kalmasın diye...

HEPİMİZE İYİ YILLAR...

3 yorum:

  1. ...yani desene 2012'de de herşey yine senin başının altından çıkacak :D olsun varsın çıkmaya devam etsin, şimdiye kadar çıktı da fena mı oldu (e bazen oldu) ama çoğunlukla da iyi oldu... biz seni böyle seviyoruz :D

    YanıtlaSil
  2. Yeni yılın sağlık huzur mutluluk getirmesini dilerim.. tüm dilekleriniz gerçek olsun.. mutlu yıllar..

    YanıtlaSil