GİTTİM - GÖRDÜM - DÖNDÜM

Merhaba sevgili dostlar...


Kucak dolusu sevgiler getirdim. Çandarlı rüzgarına fısıldadım tüm iyi dileklerimi sizler için de. Belki benden önce ulaştı tüm bu iyi dilekler...Sağlık diledim hepimiz için ve de mutluluk. Sonra da düşündüm ki hep bizi sevenlerle ve sevdiklerimizle olalım ve hiç ayrılmasak ne güzel olurdu değil mi diye...

Nereden başlasam bilemiyorum. Öyle güzel, öyle büyüleyici geçti ki günlerim. 3 güne sığdırmaya çalıştım özlemini duyduğum her şeyi. Şimdi de sizlere anlatacağım. Çok cömertti ama İzmir. Beni hiç üzmedi...

Yalancı bahara aldanmıştı erikler en çok ona üzüldüm.

Topraktan en önce çıkana ödül mü veriliyor sanıyor bu papatyalar anlamadım gitti. Yol kenarlarında, kırlarda, zeytinliklerde ve her yerde. Topladım ben de bol bol. Kaynatıp suyunu içmek, tonik olarak yüzüme sürmek ve saçlarımı yıkamak için.

Sonra dağ taş Karabaş otu ile doluydu. Çandarlı dağlarında o kadar çok ki bu ot. Gözlerinize inanamazsınız. Lavantaya benziyor ama kokusu o kadar güzel değil. Faydaları da çok.

Sonra dağ laleleri, hindibalar nazlı nazlı uyanıyor gibilerdi.

Arap sümbülleri de bütün bahçeleri doldurmuştu. Bizim bahçede de birkaç tane gördüm. Yazlıkların bahçelerini bilirsiniz yazın hep bakımlı ve süs bitkileriyle doludur; ama kışın kimsecikler kalmayınca mevsimlik çiçekler solar ve yerlerini bizim yabani dediğimiz aslında oraların gerçek sahibi otlara bırakırlar. Arap sümbülleri de böyledir işte. Yaza kadar hüküm sürerler yazlıkçıların bahçelerinde. Taa ki yazlıkçılar gelip cicili bicili çiçekleri ekene kadar.. Laf aramızda ben hiç koparttırmam annemle babama yabani bitkileri bahçemizden. Onlarla aramda gizli bir bağ var...Baksanıza kim kıyabilir bu yeşile, kırmızıya, sarıya ve mora...

Sahilde yürüdüm bol bol. Derin derin nefes aldım. Yanaklarım kızarana kadar rüzgara döndüm yüzümü.
Yazın sereserpe bikini ile dolaştığınız yerlerde atkı, eldiven ile dolaşmak o kadar garip geliyor ki insana. Güldüm halime. Dalgaları seyrederken daldım gittim uzaklara, eskileri düşündüm, geride bıraktıklarımı ve yanıma kalanları. Hep mutluluk vermiyorsun bak Çandarlı. Hüzünlendirdin beni diye de sitem ettim laf aramızda...



Eski sokak aralarında turladım. Sadece ben vardım sokaklarda ve tüm tatil boyunca bana eşlik eden gürültücü köpekler. Bazen rüzgar da eşlik etti bize; ama köpekler kadar kadim dost olamadı bana...











Evettt gelelim balık maceralarına;

Rüzgar var diye balıkçılar yanaşmadılar beni yanlarına almaya. Me. de yoktu, yurtdışında o da. Söz aldım ama yaz başında av yasağı başlamadan alacaklar beni yanlarına. Denizci sözü verdiler hem de. Ama onlarla sohbet ettim uzuuun uzuun ve fotoğraflarını çektim...


Anneanneme de uğradım. O hasta şimdi; uzunca bir zamandır çok hasta. Neler neler yapar bize o. Ben gidiyorum diye de havuç marmelatı yapmış. Çok beğendiğimi söyleyemiyeceğim ama kokusu, görünüşü hoştu çok. Eee bir de benim için yaptığını duyunca gözüm kapalı yedim bitirdim hepsini. Aşure de vardı. Onu da anlatacağım sonra size...



Son gün annemin yaptığı tarhanadan içtim bahçede. İçine de bahçeden topladığım arapsaçı ve nanelerden attım. Biliyor musunuz tadı hala damağımda ve kokusu da burnumda...


Offf doyamıyorum ben İzmir'e...

Sevgiler, mutlulukla kalın...