06 Aralık 2013

6. GÜNÜN ÖDEVİ... HAYATIMIN YÖNÜNÜ DEĞİŞTİREN DALGALI "DENİZ"...



“Mutfakta penceremin önünde duruyorum…” Başlangıç cümlesi bu, gerisi serbest.

Konu bu 6. gün Blog fırtınası yazılarında...

Nisan ayının ortaları, sene 2010... Şirketin mutfağında yine buzdolabını karıştırırken yakalanıyorum bizim kızlara. Yahu güzel bir şeyler kokuyor burnuma diyemedim de... Kem küm ettim, kapattım dolabı. Kızlar gidince mutfak penceresinin önünde durup parmak hesabı yaptım... Evet bir kaç günlük gecikme vardı da, hamile olmam imkansızdı kardeşim. Yasmin sağolsun...

Gerçi kız kardeşimin planlarımı bozup benden önce hamile kalmasını kıskanmadım desem azıcık yalan olurdu ya yine de çok takılmamıştım, sevincine ortak olmuştum sadece...

Pencerenin önündeki eczaneyi görünce garip bir heyecana kapıldım. Gidip bir test almak ve o test çubuğunun üstüne çiş yapmak hevesine kapıldım. Bir oyun olduğunu sonucunun ne çıkacağını bile bile annecilik oynamak isteyiverdi canım. Bal gibi de korunuyordum ve şimdilik hamile kalmak gibi bir niyetim de yoktu. Benimki bu aralar açılan iştahım ve kardeşime duyduğum kıskançlıktı sadece.

Bir koşu mutfak penceremden görünen eczaneye gittim.

Testi alıp tuvalete kapattım kendimi. İşlem bitince test çubuğunu bir kenara bırakıp ellerimi yıkadım. O sırada dahili telefonumun çaldığını duyunca zaten çok da önemsemediğim çubuk lavabonun kenarında öylece unutup telefona koştum...

Bir kaç saat sonra bunalıp, bir elimi yüzümü yıkayayım diye tuvalete girince anammm ben ne ettim bu burada kalmış diye dövünürken o an ofiste başka bayan olmadığını ve bayanlar tuvaletine benden başka giren olamayacağını düşünüp rahatladım. Eh şu çişli şeyi atayım diye elime alınca 2 çizgi göründü gözüme. Bu ne ola ki diye çöpe attığım açıklama kağıdını okudum. Gözlerime inanamadım. Kesin çok bekledi ya o yüzdendir diye cahilce yorumumu da yapıp bir koşu bu sefer gerçek bir kalp gümbürtüsüyle mutfak penceremden görünen eczaneye başka bir marka gebelik testi almaya gittim. 

Döndüm, testi yaptım ve sonuç yine aynı. İki pembe çizgi...

Aneyy ben hamile miyim şimdi diyerek, İzmir'de bulunan eşimi aradım. Tabii ona konuyu anlatmak ve onu inandırmak epey zor oldu :))

6 Aralık 2010 tarihinde yani bundan tam üç sene evvel de nurtopu gibi bir oğlum oldu....

Şimdi tam da bu gün diyorum ki...


Vursun davullar, çalsın zurnalar.... 

Diz çöksün efeler... 

Duyduk duymadık demeyin bugün Deniz Bora 3 yaşına değdi.... :)) 

Allah ömrünü uzun, bahtını açık, şansını bol, sıhhatini iyi, kalbini pür-ü pak eyleye....

Tüm çocuklar için de diliyorum...

Amin...

4 yorum:

  1. ben bir kıskançık kokusu sezdiydim zaten :)

    bu arada tavsiyeler kısmına yorum bırakan bir dost kim bil bakalım, yok ben değil, kocam :D

    YanıtlaSil
  2. ozaman hapı aksattın sanırım
    iyiki doğmuş hayırlı bir evlat olsun inşallah

    YanıtlaSil
  3. canım benim bu yasmin fire veriyor galiba banada aynısı oldu cunku :))ama iyiki olmuslar allah uzun saglıklı mutlu omurler versı...sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel bir bebek:)) Şansı, bahtı, kaderi güzel, sizlere, memleketine hayırlı evlat olsun inşallah:)) Benim torunumdan 3 ay büyük:)Güle güle büyütün.Sevgiler

    YanıtlaSil